sebepsiz yere dertlenmek

mutlu olmamam için hiçbir sebep yokken(!) böyle dertlenince üstüne bi de sinirleniyorum. tamam hadi mutlu değilim ama bari dertli, hüzünlü, ortada kalmış gibi de gezmeyim. ulan bakıyorum yine efkarlanmışım ve ortada hiçbir neden yok. bu aralar yine aynı durumdayım ama bu sefer sadece yalnızken meydana gelen bi durum. kimseye çaktırmıyorum yani. bugün bi saate yakın tek başıma parkta oturdum. ne mi yaptım? taktım kulaklığı saçma sapan etrafı izledim. ve aklımda herhangi bir düşünce yoktu. şuan napıyorum, neredeyim, bundan sonra napıcam, insanlar benden ne bekliyo, sorumluluklarım neler... ve en önemlisi ben kimim? bu soruların hiçbirinin cevabı yoktu o an. tamamen soyutlanmıştım her şeyden. sonra baktım soğukta donup geberecem bi evim olduğu ve gidip karnımı doyurup ders çalışmam gerektiği geldi aklıma. burnumu çeke çeke eve geldim. allah vere de hastalanmayam