insan aklı neden-sonuç ilişkisi kurarken, hep kendisi için iyi olanı ya da diğer deyişle faydacı bakışı tercih ediyor. çoğu kişi kendilerine sorulan bu gibi soruların ardından eylemin olumsuz yanıyla-cezasıyla- yüzleşmek yerine elde edeceği parayla neler yapabileceğine dair hayaller kurmaya başlıyor.
yasaya göre kasten adam öldürmenin cezası müebbet hapis cezası olduktan sonra söz konusu paranın hiçbir önemi kalmıyor. müebbet de en fazla 20-30 sene hapis cezasına çevrilir. hapishanede zenginliğimin keyfini çıkarma şansım olmadığı gibi hapisten çıkınca kendime yeni bir vicdan satın alıp, ömrümün geri kalanıyla bir şeyleri başarma şansım da yok.
bir şekilde cinayet suçlamalarından sıyrıldığım diğer ihtimalde ise, devlet bana bu paranın kaynağını illa ki soracaktır. o kadar zengin olup da üçüncü dünya ülkelerinde sefalet içinde yaşama tercihinde bulunamam herhalde. kaçacağım refah seviyesi yüksek bir ülkede biri "nasıl bir anda bu kadar zengin olduğumu" merak edecektir. cinayeti itiraf edemeyeceğim için bu sefer de "kara para" şüphesi yüzünden maliyeyle başım belaya girecek ve bu ihtimalde de yine demir parmaklıklara merhaba demiş olacağım.
özetle, gerçekçi bakarsak bu anlaşmada miktar ne kadar yüksek olursa olsun, zararlı çıkan cinayeti işleyip, parayı kabul eden olur. zenginlik güzel şey. ama gençlik daha güzel. çoğumuzun karanlık bir geçmişi olmadığı için televizyon ve dizilerden görülenlerle alternatif çözüm yolları üretmeye, beyne fazladan jimnastik yaptırmaya da gerek yok kanımca.
özetin de özeti.