kapalı kızla çıkmak

doğup büyüdüğüm şehirde her dine mensup ve herhangi bir dine mensup olmayan insanların uzun süredir bir arada yaşadığından dolayı garipsenmeyen durum olsa bile ateist olduğumdan dolayı bana hep garip gelen durumdu ta ki eylül ayında geçici olarak çalıştığım iş yerinin molasında ders çalışırken gözüme çarpan kapalı kıza kadar. sınava hazırlanıyordu ve listelediği bazı yayınların kitaplarını sormak için gelmişti. iş gereği insanlarla bağ kurup gerçekten dürüst bir şekilde satış yapıyordum. sonuçta ben de diğerleri gibi sınava hazırlanıyordum ve neyin iyi neyin kötü olduğunu biliyordum. bana nereyi istediğimi sordu ve ufak bir konuşma geçti aramızda. sonrasında defalarca geldi, her pazartesi saat 12:30-13:00 arasında mutlaka uğrayıp gelen yayınlara bakıyordu. istediği bir yayın vardı ve geldiğinde bana mesaj atar mısın dedi numarasını verdi. her ne kadar hoşlansam bile sonuçta müşterimdi ve istesem sistemden alırdım numarasını, etik değildi sonuçta bunu yapmak. yayın bir türlü gelmedi ve 2 hafta sonra işten çıkacaktım, bekledim çıkana kadar ve çıktığım gün "kusura bakmayın ben falanca mağazada çalışıyorum, istediğiniz yayın gelmedi maalesef ve ben işten çıktığımdan dolayı söylemek istedim" dediğimde nerede bulabilirim gibisinden konuşmadan bir müddet sonra ilk defa kapalı bir kızla sevgili oldum. insanlar henüz dövmeli insanlara alışamamışken hem dövmeli hem küpe takan hem de ateist bir insanla sevgili olan dindar ve kapalı bir kız daha garip olabiliyordu. tabii ki zaman içerisinde farklı görüşlerden dolayı ayrılsak bile yaşadığım en tuhaf deneyimlerden birisiydi. ilk başlarda uzaylıymış gibi geliyordu gözüme, nasıl davranacağımı bilemiyordum. açık ve dinine fazla bağlı olmayan kişilere karşı gayet iyiyken ona alışmam zaman alacak diyordum kendi kendime. öyle olmadı aslında her ikisi de aynıymış. önemli olan açık kapalı değil, önemli olan beynin kapalı olmamasıdır.