deadpool 2

10 üzerinden 2 verdiğim yapım. o 2'yi de birer puandan şöyle izah edeyim; müzikler ve kör nigga teyze (1) + after-credits (1) öncelikle; genel olarak ilk filmin %10 bile değildi. bir süper kahraman filmine göre fazla sıradan buldum. ortada süper kahraman filmine yaraşır, mantıklı ve kıyasıya bir aksiyon yoktu. sunulan aksiyon da dead'in canı sıkılınca yapabileceği ufak tefek şeylerdi.. mizah ve göndermeler kısmına; aksiyon, senaryo, oyunculuk ve diğer onlarca farklı unsurdan daha fazla çalışmışlar. birkaç saniye sonrasını geçtim, birkaç dakika sonrasını bile tahmin edebiliyorsunuz. ki baz aldığımız kahramanın deadpool olduğunu hatırlatmakta fayda var. dead ve sıradanlık.. ee zaten biz bu adamı diğer bütün kahramanlara nazaran daha sıra dışı olduğu için sevmemiş miydik? senaryo; anlamsız bir şekilde fazla kavisliydi. bu tarz filmlerde izleyiciye ipin ucunu tam yerinde vermek önemlidir. emsal olarak avengers infinity war part 1 bu konuda verebileceğim en iyi örnek olabilir. thanos'un asıl düşman olduğu, amacı ve amacına ulaşmak için neler yapması gerektiği daha ilk birkaç sahneden izleyiciye sunuluyordu. ama deadpool 2'de bu yoktu. filmin yarısına geldik, ben hala yakalamak için ip arıyordum.. cidden lan. filmin ilk yarısına kadar sanki peşi sıra onlarca vine izlemiş gibiydim. mizah; resmen "dead osursa bile bu izleyici kahkaha atar." rehavetiyle bol keseden ve ayarsızca atıp tutmuşlar. ilk filme oranla daha fazla espiri ve gönderme vardı. en azından bana öyle geldi. espiriler fazla ucuzdu. birkaçı hariç çoğunda tebessüm bile etmedim. kısacası ilk filmdeki zeka kokan o kaliteli mizahi içerik yoktu. göndermeler; gönderme yapmaktan filmi yapmayı unutmuşlar desem yeridir. en çok üstüne düştükleri iki şeyden biri olan göndermeler bile bir yerden sonra kabak tadı verdi. her fırsatta bok attıkları dc bile bu hatalara düşmezdi. duygusal kısımlar; aslında vasat senaryonun bir en vahim kısmı. ve kesinlikle ryan reynolds için uygun değil. "senaristin kafası mı güzeldi?" dicem de, böyle bir şeyi film olarak sunduğunu düşünürsek soruma zaten cevap alıyorum. neyse. ryan abiyi severiz ama duygusal anlamda yetersiz kaldığı çok açık. kaldı ki dead gibi sayko, çenesi düşük laf ebesi ve ipimle kuşağım havasında dolaşan bir kahramanın duygusal çöküşünü oynamak her oyuncu için zor olacaktı. james mcavoy falan olsa işin hakkını verebilirdi belki. ama aşağısı kesinlikle kurtarmazdı. madem ki başrol ryan reynolds, o zaman duygusallık işin içine hiç katılmamalıydı.. karınca kararınca spoiler içeren acı çekme sahneleri; aslında bunu duygusal sahneler içinde dile getirebilirdim. ama kesmezdi. dead'in psikolojik bir çöküş yaşadığı belirtilmişti, ama acı çekmesi gerektiği sahneler eksikti. şişenin dibine vurup barda çene çalmak, sonra kendi ayağına işemek mi dibe vurmak? yapmayın allah aşkına. logan gibi bir şaheseri izlememiş olsak dibe çöküş dediğiniz şeye kanıcaz.. işte bu yüzden dead, asla bir logan olamayacaksın. hugh jackman, wolverine olarak vahşi de oldu, yabani de oldu, aşık da oldu, dibe de çöktü, zirveye de çıktı.. her filmde bir öncekinin üstüne koyarak kendine hayran bıraktı. sen daha ikincide patladın be ryan.. mantık hataları; hemen hemen her filmde vardır. bu filmde de vardı. varlıkları rahatsızlık verdi. --- spoiler --- az evvel bahsettiğim ipin ucunu kısmen izleyiciye sundukları yerde mantık hataları vardı. o da; vanessa'nın vurulduğu sahne.. aslen dead'i vurmaya gelen adam yanlışlıkla vanessa'yı vuruyor. sonra dead, vanessa'ya sarılıp ağlarken dead'in kafasına sıkmayı akıl edemiyor? hadi her şeyi geçtim, bu adamlar dead'i öldüremeyeceğini bilmiyorlar mı amk? diğer bir saçmalık; elleri ateş saçan tombalak, hapishanenin en iri yarı mahkumuna sadece bir tepsi yemek veriyor diye sıkı fıkı arkadaş oluyor.. sonra hapisten kaçıyorlar tombalağın intikamını almak için. açıkçası o iri abinin yerinde kim olsa hapisten çıktıktan sonra tombalağa da, onun intikamına da siktir çeker.. başka bir saçmalık ve hayal kırıklığı; cable.. çok janti adam ama beklediğimi sunmadı. ne adam akıllı düşman oldu, ne de dost. ortalıkta fiyakalı bir şekilde dolaştı durdu. justice league filminde elinde çatalla dolaşan elemandan farksızdı. görünüşte maşallah ama işlevde pek bi' numarası yok. dead'in bir türlü ölemediği sahne; fuzuli bir şekilde aşırı uzun tutmuşlar. ne güldüm, ne de heyecanlandım. hatta bir ara "ölse de film bitse, biz de eve gitsek." demiş bile olabilirim. vanessa'ya daha çok ve daha işlevli rol verilmemesini acayip yadırgadım. kadını bir odaya kapatmışlar, dead geliyor, öpüyor. sonra aynı odada kurşun yiyor, ölüyor. the end.. resmen fasulye muamelesi yapmışlar morena baccarin hanıma.. tombalak çocuk; önce iyi, sonra kötü, sonra yine oldu.. keza aynı değişkenlik cable için de geçerli. 4 büyüklerde top koşturmuş futbolcu musun be kardeşim? en son ne olup nerede kaldığın belli olmuyor. ayrıca; cable abinin sadece 2 defa zamanda gidip gelme hakkı olması da fazla klişeydi. güç emen boyunluğun çıkartılamaması daha daha klişeydi.. --- spoiler --- velhasıl; filmin sonuna doğru hoca bitir artık hoca diye veryansın eden yılmaz vural gibi hissettim kendimi. ama isyan edemedim, millet film(?) izliyordu.. not: bu yapıma en çok kızdığım nokta; ilk filmden beri çeşitli yollarla 2. film için beklentiyi o kadar yukarı çektiler ki, en beklentiye kapılmayacak adamı bile etkilediler. ama sundukları şey ilk filmin ötesine değil geçmek, onun %10'u bile değil. yazık.. (bkz: bakmayın böyle acımasız olduğuma) (bkz: hayalimi kıranları kınıyorum)