mavimajezik

tanıdığım kadarı için konuşuyorum; gönlünün güzelliği yazılarından ve sohbetinden birkaç okka daha güzel. yaşayacak, okuyacak ve anlatacak çok şeyi var. ("okuyacak" derken sadece kitapları kast etmiyorum. aynı zamanda hayatları, olayları ve dünyayı da kast ediyorum. ki bu hepimiz için de geçerli.) sende bu ince bakış açısı ve tatlı ama keskin anlatım kabiliyeti olduğu müddetçe ne sen yaza yaza tükenirsin, ne de biz yazdıklarını okumaktan illallah ederiz. hem bugüne kadar kim tüketebilmiş ki ilham pınarını? ki yaşadığın medeniyet beşiği jeopolitik konumu düşününce buradaki malzeme ne ele almakla, ne de saymakla bitmez. bundan asırlar evvel de birtakım edebi kişilikler ilham pınarının tükenmekte olduğunu, artık eskisi gibi yazılamayacağı fikrine kapılmışlar. dahası o dönem onlara hak verenlerin sayısı hiç de azımsanmayacak gibi değilmiş. ama sonra bir bakıyoruz ki; ne nazım'lar, ne attila ilhan'lar, ne oğuz'lar hayatımızda yer edinmiş.. demem o ki; insan var olduğu müddetçe insana özgü olgular da var oldu ve her zaman da var olacaklar. annelik iç güdüsü, kıskançlık, haya, nankörlük, sakarlık, aşk ve hatta ilham.. ve sayamadığım dahası.. birikim heybende delik yoksa, yaşadığın müddetçe bir şeyler biriktirirsin. geriye onları kurşun haline getirip şarjöre doldurmak ve nişan alıp, ateş etmek kalıyor. ki o özellik de sen de maşallah seviyesinde mevcut. velhasıl; kurşunun azalması ya da bitmesi kaybettiğini göstermez, yeni kurşunlara ihtiyacının olduğunu gösterir. öyle hemen oyundan çıkmaya lüzum yok. yeni kurşunlar için; yaşa.. yaşa ki, yaşanmışlık biriktir. ve bazı yaşanmışlıkları geride bırakma.. not: yazının alt metnine "eğer bir fevrilik sonucu sözlükten alelacele ve vedasız bir şekilde gidersen, mahşer meydanında yakana tokat gibi yapışıp seni de kendi gideceğim kuyuya çekerim." mesajını yerleştirebildiğimi düşünüyorum. ben de az cehennemlik değilimdir haa, uyandırayım.. hadi eyv.