babam emekli, namazında bir adam. her vakit camiiye gider mutlaka vs. dolasıyla da müezzinle, imamla arası çok iyidir.
kaç sene oldu tam olarak hatırlamıyorum sanırım 4 ve ya 5 sene önceydi. ramazandı, oruçluyuz iftara birkaç dakika kalmış, masada ezanın okunmasını bekliyoruz.
derken birden babamın telefonu çaldı, arayan müezzin. babam "hayırdır inşallah" diye açtı telefonu ve aralarında tam olarak şu konuşma geçti hayatta unutmam.
m: müezzin b:babam
m:napıyorsun?
b:masadayız seni bekliyoruz.
m:çok mu acıktın
b:acıktım tabii acıkmam mı
m:o zaman iyi dinle allahu ekber allahu ekbeeeer
adam canlı konser verir gibi ezanı hem camiiden hem telefondan özel olarak dinletmek için aramıştı :d
(bkz: aşırı kankacılık)
hayatım boyunca asla ama asla unutamayacağım anılarımdandır :)