bir gün annem babam ben salonda televizyonu açmış yemek yiyoruz. babam da hard solcudur bu siyaset olaylarına falan çok sinirlenir. bi haber çıktı ne olduğunu tam hatırlamıyorum babam sesini yükseltti anlaşılmaz bi kaç cümle kurdu ama söyleyiş tarzından pek sevgi kelebeği bir cümle kurmadığı belliydi. her neyse ben de gaza geldim sesimi yükselterek bastım küfürü. bunu duyan babam benden aldığı gazla bir küfür bastı ki ne küfür hani başkasına edilse benim içim acır derler ya birden sofrada sessizlik oldu annem kadıncağız lokmasını tam ağzına atarken geri koydu. ve o anda aile içinde duyabileceğim en iyi diyaloğu duydum
+ "sen ne kadar kaba bir adamsın ya taş devrindeki insanlar bile senden daha kibardır." dedi annem bunu duyan babam da sıçtık bari iyice sıvayalım dercesine şöyle cevap verdi:
- "yontma taş devri mi, cilalı taş devri mi ?"