anlam verilemeyen şeyler

hayır ben gerçekten anlam veremiyorum. herkes gülümsemek zorunda değil. neden bunu anlamıyorsunuz. evet aşırı haklısınız buna bir şey diyemem eyvallah.evet gülümsemek çok güzel bir şey. evet herkes ister pozitif olmayı , mutlu olmayı.ama anlayın, herkes bir değil. herkes gülümsemez. eczaneye girdim. i̇lacı aldım, kolay gelsin dedim. tam çıkacakken kadın notlarımı gördü. bölümümü sordu ve bana dedi ki; "çocuklara öğreteceğin ilk makyaj ne olsun biliyor musun?" makyaj mı dedim. evet dedi. nedir dedim. gülümsemek dedi. yani resmen bana laf soktu. resmen bana laf soktu. senin bana laf sokmaya benim moralimi bozmaya ne hakkın var. nasihat mı vereceksin ver ama böyle mi vereceksin nasihati. herkes pozitif bir insan değildir. sana küfretmiyorum, sana bir zararım yok. bırak da gülümseyip gülümsemeyeceğime de ben karar vereyim. bıktım gülümse biraz denmesinden. kardeşim anla. kimi insanlar böyledir. ciddidir. gülümsemez. gülümsemek için bir nedeni yoktur. gülümsemek içinden gelmiyordur ya bu kadar basit!!. napayim sen mutlu olacaksın diye ben yapmacık yapmacık gülümseyeyim mi? nedenini sorgulamadan, hiçbir zerre fikir üretmeden laf söyleyip duruyorsunuz. anlamıyorum bunu. buyum ben işte. bu kadarım. gülümsemem. seni rahatsız ediyorsa uzaklaş benden. kabullen ben buyum bile demiyorum. git diyorum. çıkış kapıları her zaman açıktır bende. kimsenin bana bunu demeye haddi yok. kendi istekleriniz dışında karşındakini de düşün bir kere düşün. edit: aslında orda demek vardı. ben neden ögreteyim, ben eğitimci değil gelişimciyim. laf sokacaksan öğren de gel. işte hep sonradan geliyor aklıma.