-benliğini arayan kayıp-
tanırlar seni kuşlar;
ayak sesinden,
soluklanışından,
kaçmak isteyişinden bu şehirden.
tarih kokmayan ülkere gitmek istiyorum,
ruhu boş insanlarla tanışmak istiyorum,
omuzlarımdaki yükle doldursunlar ruhlarını,
huzura susadım.
aradığın huzuru fısıldıyor çınar ağaçları,
dinlemen gerek denizlerin dalgasını,
hissetmen gerek dağlardan gelen rüzgarları,
ancak bu şekilde son bulur çığlık çığlığa susmaların.
sonsuz gökyüzünün altında müebbetteyim,
ciğerlerimi doldurmuyor nefesim,
kurtulmam gerek biliyorum, deniyorum
yapamıyorum, kaktüs sarmış içimi, kurtulamıyorum.
(bkz: en azından denedin bu da bir şey )