4 | kimsesiz odanda kış geceleri, için ürperdiği demler beni an! de ki: odur sarsan pencereleri, de ki: rüzgâr değil, odur haykıran! göğsümden havaya kattığım zehir, solduracak bir gül gibi ömrünü, kaçıp dolaşsan da sen, şehir şehir, bana kalacaksın yine son günü. ölürsün… kapanır yollar geriye; ben mezarla sırdaş olur, beklerim. varılmaz hayale işaret diye, toprağında bir taş olur, beklerim… - durumstabiill 23.02.2017 17:29:27 |#3493608 |