"heves biter, tortusuyla idare edersin. yol uzun çünkü, yürümek gerek. başkasının gösterdiği yoldan, gitmek bile istemediğin bir yere varabilmek adına yürürsün. kan ter içinde kalırsın. tökezlemek yasak. düşersen yarı yolda bırakırlar. "varacağımız yer önemli değil, sizinle beraber yürüyebilmek için çıktım ben bu yola" dersin ama onlar önlerine çıkan her engeli senden bilirler. sen aynı ekmeği bölüşmek istersin, onlar "lüzum yok, biz tokuz" derler.
eşzamanlı bitişler güzeldir. kimsenin kimseyi yarı yolda bırakmadığı bir son gibi. güzel insanlar tanımışsındır. gülmüş, ağlamış, üzülmüş, yorulmuşsundur yol boyu. pişmanlıkların da olmuştur elbet. hatalarından ders çıkarmış, çıkardığın derslerden bütünlemeye kalmışsındır her seferinde. bir yere ait olmak istersin, tribüne gidip maşrlara eşlik eder, camide safları sıkılaştırır, rakı masalarında kadeh kaldırırsın. hiçbiri de dindirmez yalnızlığını. sensiz de o tribünler inler, saflar sıkılaşır, kadehler bir dolar bir boşalır. kimseyi suçlamaya hakkın yok senin. yoldan çıkan sensin. küfrün de sitemin de kendinedir. durma denize doğru yürü şimdi. uzak değil, bir sigara içimlik mesafedir. yak sigaranı, eğ başını, arkana bile bakmadan ez bütün kaldırım taşlarını. sakın kafanı kaldırma. sokakları kirlidir bu şehrin..
..amacına ulaştığında yaşarsın en büyük hayal kırıklığını. ne deniz senin düşündüğün gibidir, ne de o kabullenir seni. ömür boyu bir tutsaklık halidir seninki. çıkarıp bir sigara daha yak. bir el salla sonsuz uzaklara. devam et yoluna. sonu gelmez bir yürüme halidir bu. durma. kendin bırak bir kuytu köşeye, bu dünyadan geçip git."