çoğu şeyin özeti.
öyle ki; bu durum sözlük "üye" (evet, yazar değil.) alımı politikasının bile yanlış olduğunu gözler önüne sermiştir.
eleman instagram'da dolanırken asosyal sözlük diye bir yerde gülmekten öldüren, ajitasyonuyla süründüren best of entrylerine denk geliyor. bazılarına gülüyor, hemen arkadaşlarıyla paylaşıyor. bazıları için "aa resmen beni anlatmış la." diyerek hafiften sözlüğü benimsiyor.
aradan zaman geçiyor, bu eleman yavaş yavaş asosyal sözlük'e merak salıyor. üye alımını kolluyor, bekledikçe hevesi artıyor. en sonunda alım açıldığında alıyor hesabını. sonra başlıyor yazmaya. şimdi bu eleman ne yazsın?
kendisini geliştirdiği yok. kendisine bile bir faydası olmayan insanın bırakın sözlüğe faydasını, ülkeye bir faydası olur mu? neden siyaset takip edip, konuşsun? instagram'da siyaset mi konuşuyordu sanki? sözlüğü de instagram gibi kullanacak. yeri gelecek karıya kıza yazacak, yeri gelecek adım başı mizah kovalayacak. sonra? sonrası yok işte. istisnaları belki vardır ama sonrası çoğu zaman yok.
*
hep söyledim; burası kısmen de olsa ülkenin minyatürü.
sözlükte siyaset konuşulmaması, rte'nin bunca yıl her istediğini dolaylı yoldan ya da alenen yapabilmiş olmasının kanıtı. sokaktaki insanlar da bu haldeler çünkü. olması gereken siyaseti konuşmazlar. konuşsalar da muhalefeti yererler, fetö'ya bir iki sallarlar, eski türkiye'deki yağ ve şeker kuyruklarından bahsederler, bir de rte artık en son neyle böbürlendiyse ona da bir üstün körü değinirler.
ulan
fırat kalkanı operasyonu sonrası övünmelere doymayanları gördü bu gözler. ama olayın bir de olumsuz yanlarını dile getirince, niye bu noktalara gelindiğini söyleyince yüzleri düşüyor. sonra da bana çıkışmaya başlıyor aveller.
*
"siyaset insanları ayrıştırıyor yhaa." diyerek siyasetten uzak durmak saçmalık. futbol da insanları ayrıştırıyor paşam, onu nasıl yapalım? hangisi daha hayati? futbol mu, siyaset mi? yarın bir derbi olsa ortalığı amuda kaldırırsın, ama konu senin ve toplumunun her açıdan hayatını etkileyen siyasete gelince susmak daha mantıklı öyle mi?
sen konuşmayı bildikten sonra her şeyi konuşabilirsin. kimle muhatap olman gerektiğini de bilirsin, kimle ne kadar konuşman gerektiğini de. ve şanslısınız, burada ekşi'deki gibi aktroll sürüsü falan yok. ama buna rağmen siyaset konuşacak ortam/yazar yok demeniz de ne bileyim, fazla saçma. illa ki vardır birileri. ki var da zaten. olmasa bile, senin siyaset konuşasın varsa tutan yok zaten seni. sen hele bir konuş, illa ki sana eşlik eden birileri çıkar.
emin olun siyaset konuşmayı kimse istemezdi. ama böyle bir zamanda siyaset bilmek zorundasınız. tarihini bilmek zorundasın.
"bilelim ki, milli benliğini bilmeyen milletler başka milletlerin avıdır."
olay sandıkta bitmiyor. oy verdiğin adam, senin verdiğin oyu nasıl kullanıyor diye düşünmen lazım. kötü emellere alet ediyorsa, buna imkan sağlayan da sensin, göz yuman da sensin. sonra "tüpüne zam, gazına zam!" diye diye isyan etmenin alemi yok.
ve olayı sadece bireysel de düşünemezsin. ülkeyi düşünmek zorundasın. köyde kışın yollar tıkandığında okula kilometrelerce yolu yürüyerek giden köy çocuklarını da düşüneceksin, 15 temmuz şehitleriyle, pkk şehitlerinin aynı kefeye koyulmadığını da düşüneceksin.
geleceğini de düşüneceksin. çocuklarına nasıl bir ülke bırakıyorsun? senin tavırlarınla filizleniyor ülkenin içine edenler. senden güç alıyor, seni kullanıyor, seni sömürüyor. yeri geldiğinde yapacaksın eleştirini. siyaset sev ya da sevme. ama düşünmekten, bu vatana sahip çıkmaktan ve her zaman en doğru yolda adım atmaktan yılmamak lazım.
"halkın sesi, hak'ın sesidir."
not:
gençliğe hitabe'yi arada bir okuyun.