prozac 11 yaşında, orta bire gidiyor. her şeyin farkında ama gerizekalı
yaktığın yerde bir avuç kül bıraktın bana sevgilim,
ve biraz da is,
hiçbir şey yok senden arta kalan,
ne bir his,
ne de bir iz...
avuçlarımdan üfledim küllerini, dağıldı dört bir yana,
canım acımadı bunu sorma artık bana,
sen bana kıydın ben de sana,
söylenecek bir şey kalmadı artık,
en güzel şiirim sendin, elveda...
bunu sana yazdım şimdi (bkz: ******)