kalbi kırık sözlük yazarları

kırık değil de böyle bi' burukluk var hafiften. çünkü kırık olsa duramazdım dimi¿ neyse. ygs 2018'e bende giricem inşallah. açıklise okuyorum ve bu sene sonunda mezun olucam. yani kesin heralde inşallah. daha çalışmaya başlamadım. pmyo istiyorum. aslında şuan yaşadığım kafa karışıklığınķ ve burukluğu anlatmak istedim size çünkü kimse olmadığını farkettim. neyse başlıyorum. 8. sınıftan mezun olduktan sonra lise tercihlerine geldi sıra. 'i̇dare eder' tarzı bi' puan almıştım o zamanlar sbs denilen illet vardı tabi. her neyse bir dershaneye gittik annemle yardım alalım vs diyerek. hoca sayıyor okulları, semtleri falan. ben daha bişey demeden annem yok orası uzak, orası olmaz diye diye hepsini eledi benden önce. hiç bişey yapamadan çıktık dershaneden. düşünüp taşındılar annem, babam ve abim kendi aralarında ve imam hatibe gitmeme karar verdiler. hiç bir zaman istemedim. gittiğim sene onlara inat çalısmadım hiç, dersleri astım, devamsızlık, şikayetler, mimlenmeler vs derken o sene bitti ve tabi ben sınıfta kaldım. sonra ki sene de biraz daha asıldım derslere babamın üzüldüğünü farkettim çünkü benden bişeyler bekliyodu. 1. dönem herşey güzeldi 2. dönem yine ilk sene gibi arkadaş ortamı vs yine kaldım. atıldım doğal olarak. 1 sene yatılı kuran kursuna gittim. ordan da geri geldim hiç bişey yapmadan. sonra aöl'ye yazıldım. bu anlattığım süre zarfında herkes bundan bişey olmaz okumaz yapamaz dediler annem de dahil. en çok o hatta. şuan açık liseye devam ediyorum 3. senem. inşallah bu sene mezun olabilicem. ama hala herkes yapamazsın okumazsın hazır isteyen varken evlen diyolar. ama ben istemiyorum. benim yapabileceğime, okuyacağıma bunu başaracağıma inanan ve yanımda bana destek olabilecek kimse yok. annem beni 1-2 seneye evlendirip dükkanın başına koymayı planlıyo galiba bu yüzden de okumamı istemiyo kendince. bana oku diyo ama ben anlıyorum istemediğini. söyledim okucam dükkanın başında durmucam diye ama dinleyen yok. yani kısacası bende kendime inanmıyorum. yapabileceğimi düşünmüyorum. kendime inancım güvenim yok. hiç olmadı. bundan sonra da olur mu bilmiyorum. temel olmadığı üni'ye nasıl hazırlanıcam ne yapıcam nasıl olucak en en ufak bi fikrim bile yok. en kötüsh bana yol göstericek bu konular da en azından bilgi vericek kimse yok. kendi kendime bişeyler başarmaya kendimi kanıtlamaya çalısıyorum ve galiba çabaladıkça dibe batmaya devam ediyorum. buraya kadar okuyan varsa da helal olsun kafanı şişirdim kusuruma bakma. saygılar. i̇yi geceler.