anneyle girilen diyaloglar

az önce çamaşır katlıyordum. sıkılınca telefonu elime aldım. biraz fazla takılmışım galiba. zamanın nasıl geçtiğinin farkına varamamışım. telefon elimdeyken kapının açıldığını duydum. işık hızında telefonu karşı koltuğa fırlattım ve çamaşırların başına oturdum. annem geldi. şöyle bi odayı süzdü. " ben gideli kaç saat oldu daha katlayamadın mı onları ? yine telefonla oynadın dimi " dedi. " yok anne valla telefonla falan oynamadım." dedim. sonra yanıma yaklaştı. önce dövecek sandım. sonra dedi ki " kızım senin iyi ağzın falan dönmüyor, bişey olmuyor sana. bu kadar yalan yeminle yamulman lazımdı. " dedi. lan keşke dövseydi. yarım saattir kafamı kemiriyor bu cümlesi. neyse sonuç olarak dayak yemedim. şimdi oturdum dondurma yiyorum.