yerine sevemem

demin yine youtube'da dolanırken bu şarkıya denk geldim, yarabbil alemin nasıl sözler ve beste bu? neden bunun gibi şeyler artık yapılamıyor? topluca hislerimizi mi kaybettik de bu sözler yazılamıyor? ciddi ciddi bunu düşündüm, adam bir şarkıda hem aşkı, hem bağlılığı, hem sevgiyi, hem de çaresizliği öyle güzel anlatmış ki, üstüne yazılabilecek tek bir kelime bırakmamış, öyle özel bir eser ki bu, ne desem az kalacak gibi, sadece şarkıdaki sözlerin içine girip öyle dinleyin, bir anda bin bir hissi yaşatıyor, maalesef artık böyle şeylerin yenilerini dinleyemeyeceğiz, eskilerle idare etmek zorundayız, ve başta söylediğim şeyin cevabı da hazır galiba; "evet hislerimizi kaybettik bunu şarkılardan anlayabiliriz."