kum tanelerinin denize sürüklenişi gibi kendinden birşeyler götürür hep sen sadece izlersin uzaktan yavaş yavaş sürüklenip gidişini benliğinin bir sigaranın dumanının kayboluşu gibi sahi neydi yalnızlık kalabalıkların içinde tek senmişsin gibi hissetmek mi yoksa kahveni karşılıklı içip başını göğsüne dayanıp güneşin batışını izleyeyebileceğin birinin olmamasıydı sahi kim nerden biliyor ki yalnızlığın ne demek olduğunu bir türkünün ezgisi ;silinmiş bir yazıdaki kalem izleri söylenememiş birkaç söz değilmiydi bizimle hep sözler biter şimdi bir şarkı başlar sen bana yangın ol efendim ben sana rüzgar tutuşsun gün yansın geceler zamanımız varken sen bana geç geldin ben sana erken tutuşsun gün yansın geceler vaktimiz varken şarkı biter bir sigara yakılır ama
sigarayı bırakmak lazım
ben bir sigara içeyim