erkek gibi erkektir. ağlamayanı da erkek gibi erkektir. yani aralarında hiç bir fark yok. erkekleri toplum içerisinde öyle rollere büründürüyoruz ki erkek iç dünyasında adeta bir erkeklik krizi yaşıyor. ağlamayan erkek toplumda daha eril ve iktidar sahibi gözüyle bakıldığından erkek de bu gibi çeşitli insani duyguların ötesinde davranış sergileyebiliyor . daha sonra da erkekler çok odun! erkekler çok duygusuz! erkekler şöyle böyle... diye uzayıp giden şikayetler başlıyor. unutmayın onlar da insan. ve duyguları var. en az seks kadar ağlamak da onların ihtiyacıdır (kadınlarda olduğu gibi). bakın ihtiyaç diyorum . robot değiller . duygularımızı cinsiyetlere göre rolleştirmek ciddi anlamda insanlık dramı. erkek ağlamaz, ağlamak kadınlara mahsustur gibi bir algı var hepimizde.
kendime not: toplumdaki erkeğin rolü ve erkeklik krizi ile ilgili daha sonra ekleme yap.