dün başıma gelen durumdur normalde kolay kolay kavga eden biri değilimdir geç sinirlenirim okulda seviyesiz bir şakadan dolayı bayağı sinirlenmiştim şakayı yapan kişide arkadaşım olunca el kol bağlı ilk önce boğazım düğümlendi daha bir hırslandım hıncımı çıkaramamanın verdiği hissiyatla bir anda patladım gürledim kimseyede vuramadım bilemiyorum o an ne hissettiğimi sonra işte gözümden o lanet olası yaşlar döküldü ulan neden akarsın ki kavganın orta yerinde neden millete rezil edersin ki onca kişinin bakışları arasında sırf bu yüzden bir köşeye geçtim hala sinirliydim içimde intikam ateşi hala yanarken köşede gözlerimden hala yaşlar süzülüyordu çaresizlik değildi hırs sinir intikamın şekil bulmuş haliydi o an gözyaşlarım sanırım diğer arkadaşlarım bir süre sonra yanıma geldi ben rahatlayana kadar bir an olsun yanımdan ayrılmadılar güldürmeye çalıştılar moralimi yerine getirdiler bunu buraya neden yazdığımıda bilmiyorum arkadaşlarımdan sonra tek iyi gelen yer sözlük sanırım benim için
(edit; imla)