direk dünya yaşamının en net örneği aslında bu olay. hala sırrı açıklanamadı, kimi en uzunu 10 saniye diyor, kimisi aslında görüntü olmadığını belli başlı duyguları zihnimizde birleştirdiğimizi söylüyor, kimisi bilinç altı diyor. sürekli ortaya sunulan şey değişiyor bununla ilgili, değişmeyen tek şey aslında gerçek olmayan bir şeyin içine düşüyor olmak.
bir bakıyorsun ki en sevdiklerin yanında. henüz seni kırmamışlar bir aradasınız. bir bakıyorsun bir türlü kavuşamadıkların hiç gitmemiş. bir bakıyorsun yüzünde aptal bir tebessüm aşıksın. bir bakıyorsun sol ciğer komple ağrıyor. solundan mı kalktın diyorlar. ama gözünü açtığında hiçbiri yok. puff yok olmuşlar. her şey zihninde, acısıyla tatlısıyla.
e dünya da bu ya işte. ne demiş cem karaca
işte geldik gidiyoruz bilinmez bir diyara. geldik gideceğiz. puff, yok olacak her şey. hani bir düşününce belki ölüler bu yüzden rüya görmüyorlar. sadece rüyalara geliyorlar, öğrendikleri gerçeği bize de anlatabilmek için. "bir rüyanın içindesin, uyan! kaptırma kendini, bitecek her şey!" hadi bir bilim insanı çıksın açıklasın ölüler de rüya görüyor diye.
uyuyoruz. uyuyoruz ve farkında değiliz. yaşadığımız her şey rüya. aldanmamızın sebebi ise bu rüyaya hükmedebiliyor olmamız. herkes sevdiğini, sevdiklerini görmek gülümsemek mutlu olmak ister rüyasında. ama kontrol etme imkanı yok, zihnin sana ne sunarsa onu görüyorsun. bu öyle değil işte. yaşam denen bu illetin aldatan yanı kontrol edilebiliyor olması. öyle ki, mutlu olabileceğin bir rüyayı seçme şansın var, lakin hıyarlıktan fark edemiyoruz.
uyuyoruz. uyuyoruz ve bunun farkında değiliz. mizan karşısında başlayacak gerçek yaşam. ve kendi şekillendirdiğin rüyanın etkileriyle yaşamaya devam edeceksin orada. ya sol tarafından kalkmış gibi acı içinde çaresizce, ya da sevdiklerinle beraber hiç ölmemişçesine.
uyuyoruz be anasını satayım. tez zamanda uyanmamız dileğiyle.
vesselam.