çiçek alan erkeklerin ibne olması

çiçek almak değil de anlık gelişen oturulan yerdeki bir çiçeği koparıp bana verirse özellikle sevdiğim biri, alırım eve gelip suya koyarım güzel görüntüsünü izlemek için, sonra kurusun diye bir kitabımın arasına koyarım. aylar yıllar sonra karşıma çıkınca bir kitap arasında o çiçek, ilk aldığım an kadar mutlu olurum. çimenlerin üzerinde otururken uzaktan çiçekleri görmüştüm, o zamanlar yürüyemiyordum uzaktan bakıp ne kadar güzeller diyince annem kalkıp benim için çok güzel bir tane koparmıştı, o kadar güzeldi ki saatlerce incelemiştim, kuruyunca ayrı bir güzelliğe bürünmüştü. doğum gününde anneme vermiştim aylar sonra, ufak bir de not yazmıştım: sen de tıpkı bu çiçek gibisin canım annem, ne kadar zaman geçerse geçsin her halinle çok güzelsin. yani mesele çiçek almakta değil beyler, herhangi bir çiçeği içinden gelerek verebilmekte. içinden gelsin de istersen bir yaprak ver. ha karşınızdaki insan bu ne böyle diye burun kıvıracak biriyse orasını bilemem. sözlerinizle birinin ciğerlerinde kiraz çiçekleri, yüzünde güller açtırıyorsanız o kişi için en nadide çiçek sizsinizdir zaten.