güzel sevmek

azıcık içimi dökmek istiyorum mazur görün. en son 3 yıl önce yaptığım eylemdir güzel sevmek. uzaktan seviyordum güzel güzel. sevgilisi vardı onun, mutlulardı. ilk aşkımdı benim zaten ondan sonra kimseye aşık olmadım. toplasan yirmi otuz cümleyi geçmez konuşmalarımız. bi fotoğrafı vardı merdivende oturmuş üstünde mavi gömlek altında turuncu pantolon ayağında bi spor ayakkabı. o fotoğrafı öpmeden uyuyamazdım yemin ediyorum. o kız ona sarılıp uyurken ben fotoğrafına sarılıp uyurdum hep. uyandığımda da o fotoğraf açık kalmış olurdu telefonumda, ilk gördüğüm şey yine o olurdu. kötü şeyler yaptı bana ama ben gıkımı çıkarmadan onu sevmeye devam ettim, o mutluysa yapacak bir şey yoktu. kokusunu alabilmek için geçtiği yollardan geçerdim hep, bir kez olsun kokusunu alabilmek için şimdi hatırlayamıyorum bile ama bir gece yemin ederim ki kokusu burnumun ucundan geçmişti iki saniyeliğine. bir kere de rüyamda görmüştüm beraber ağlıyorduk o benden özür diliyordu. onu ağlarken gördüğümde neler hissettiğimi hala çok net hatırlıyorum, düşündükçe içim parçalanır hala. bir kez bile dokunamadım ona, yan yana yürümedik, karşılıklı çay içmedik onunla. suratına bir kez dokunabilseydim eğer parmaklarım yanardı herhalde. üç yıldır görmüyorum onu, sesini unuttum bazen de suratını unutuyorum açıp fotoğrafına bakıyorum hemen. görsem nefesim kesilir herhalde, belki de iyi ki görmüyorumdur. o böyle yerlerde takılmaz ama yine bir umut söylüyorum eğer beni görüyorsan -o.k- sana hakkımı helal etmiyorum, karşı tarafta bari görüşelim. ben seni çok güzel sevmiştim ama yazık ettin, bize değil bana. sen hep mutlu ol ama ben seni unuttum. yani güzel sevmeyin arkadaşlar, güzel olursanız kıymet bilirsiniz.