şimdi size anlatacaklarım bu konuyla alakadar aga başta öyle gözükmese de. ne derseniz deyin benim düşüncelerimi değiştiremezsiniz; isterseniz sövün. nys başlıyorum. daha önce böyle bir şey yaşamadım. uzak mesafede ilişkilere inanmaz, güvenmezdim. daha önce sevgililerim oldu falan evet. lise 1 den lise 2 yim bu olaylar sırası(yazın yaşandığı için). normalde izmir de oturuyoruz ama yazları istanbul dayız hep. nys yine gitmişiz bizim komşunun oğulları falan var. furkan diye biri komşunun oğlu olan benden birkaç yaş büyük ama kafa adam onunla takılıyoruz. bunun kuzenleri geldi yaz başında tarih tam aklımda değil. ama iki hafta kaldılar. benimle yaşıt olan bir kuzeni vardı gelenler arasında… kızı ilk gördüğümde havalı, arkası kalkık biri olduğunu sanıp sinir olmuştum. hani uğraşasım geliyordu işte. furkan ın annesi beni tanıdığından rahatça girip çıkıyordum evlerine. sürekli birlikteydik furkan ile ayrılmaz ikili diye anarlardı bizi. bu kız sıkıldığından furkan ile takılırdı. dolayısıyla benimle de. uğraşıp durdum kızla bir hafta boyunca. eğlendiriyordu onun sinir oluşu, dalaşırken cevap vermeden önce beklemesi, laf sokuşumda ya da konuştuğumda gözlerimin içine bakması, sinir olduğu zaman dudağını ısırması ya da açıksa saçlarını çekiştirerek geriye atması… kızın kaldıklarının 1. haftasının sonlarına doğru kızı hafif hafif tanımaya başlamıştım. normaldi gerçi öğleden akşama kadar takılırdık. kız sürekli benim yanıma gelirdi sorular sorardı. bana ilgisi olduğunu anlamıştım. anladığım vakit kendimden uzak tutmak için daha da üstüne gidip daha çok laf sokup duruyordum. kız artık ses çıkaramaz hale gelmişti. tanımaya başladığıma rağmen ben hala kızı havalı zannediyordum. meğerse işin aslı öyle değilmiş. ben gittikten sonra kız ağlayıp neden bana bu kadar sert davranıyor ben ona bir şey mi yaptım diye ağlıyormuş furkan da bunu teselli ediyormuş. kızın karşımda sessiz kalmasının nedeni ben onunla uğraşmayayım diyeymiş. furkan gelip anlattı durumu. sonra sen neden kıza böyle davranıyorsun diye sordu. ben o an kızı gerçekten tanımaya başlamıştım. kızın özü hassastı yani çok duygusaldı zaten sıkıntıları varmış. depresyondan yeni çıkmış falan. kırılgan bir kişiliğe sahipmiş ve benim karşımda bana karşı iyi dayanmış. nys anlattım durumu furkan a. dedim kız şımarık gibiydi sinirimi bozuyordu diye. hani ilgisi var gibi hissediyorum demedim. diyemedim o an nedense. furkan böyle olmaz git özür dile dedi. aradım taradım furkanların evini kız yok. dedim şimdi değil boşver. arka sokaktan geçip markete gidecektim. baktım kız yarım metrelik duvarın üstüne oturmuş. gittim yanına özür dilemek için. baktım kızın gözleri yaşlı. bu sefer bir şeye sinirlenmiş ağlıyor annesi görmesin diye oraya kaçmış. içim acıdı. biri karşımda ağlasa içim sızlar ben ağlamam ama. kızın karşısına geçip çöktüm. kız yüzünü kaçırdı. çenesini kaldırıp bana bakmasını sağladım. yaptıklarım için özür dilerim ya. sert davranıyormuşum sana karşı. çok canım yandı zamanında. bu yüzdendir dedim. gülüp gözlerini sildi alışkınım dedi. o an kötü hissettim. nedensizce sarılma isteği geldi içimden. sarıldım. derin bir nefes çektim. kokusu değişik ve hoş geldi. ona sarılınca hafiflemiş hissettim. acıma bana diyerek ittirdi beni. bozuldum biraz ama onu daha fazla kırmak istemediğimden çaktırmadım. ne oldu neden ağlıyorsun neden yalnızsın anlatmak istemezsen anlarım diye sıraladım. güldü gülmesi iyi anlamda mı anlayamıyordum çok değişik bir kızdı. o gün orada oturup baya konuştuk. kız mesafe koymuştu bana karşı konuştuğumuz sırada. sallamadım pek. aramızdaki buzlar erimişti fakat kızın duvarları vardı kendi dediğine göre. cumartesiydi o gün. bunu hatırlıyorum ertesi gün eğlenceli geçti arkadaş çevresiyle bisiklet turu yaptık falan. o gelmemişti ve ben bir yanım eksik hissediyordum. sanırım yavaş yavaş etkisi altına almıştı bu kız beni. keyifsizsin diye dalga geçti furkan falan. kızdan özür dilediğimi söyledim. ve daha önce bana ilgisi olduğunu düşündüğümü, sonra duvar koyduğunu falan. kız senden soğumuş demek ki dedi bana. meğerse furkan olanların farkında, aramızı yapmaya çalışıyormuş. kendim hakkında bir şey söylemedim. ertesi gün üçlü takıldık ve ben kıza yakınlaşmaya başladım. kızı görünce hissettiğim şeyler değişikti. her ne kadar istemesem de ben kıza kapılmıştım. kız da yavaş yavaş bana teslim olmaya başlamıştı. iki tarafta bir şey itiraf etmiyordu fakat anlamıştık artık. furkan da çabalıyordu bizim için. bende o da açılamadık. ama sarılıyordum o da sesini çıkarmıyordu. ilk başlarda karşılık vermese de sonradan o da sarılmaya başlamıştı falan. önceki kız arkadaşlarıma oranla bu kız çok utangaçtı. bir gün bisiklet turu yaparken, onu sonsuza kadar kaybetme korkusuyla tanıştım. bisiklet sürerken karşı şeride geçti arkasından gelen arabaya yol vermek için ama arkasındaki arabada onu aşmak için karşı şeride geçip hızını arttırdı. az daha çarpacaktı. o gün onu ne kadar çok sevdiğimi anladım. ertesi gün bir odada onunla fazla yakınlaşmıştık. utancını yenmişti. tam onu öpecektim ki furkan içeri daldıve o halimizi gördü. pardon gençler böldüm galiba diyerek çıktı odadan. kız utanıp yüzünü saçlarına gömdü. o gün yüzüme bakamadı falan. böyle bir haftayı da tükettik. gitme vakitleri geldi. gidecekleri günden önceki gece uyku tutmadı beni. o bodrum da oturuyordu. yol uzaktı bir daha ne zaman gelir bilmiyordum. numarası vardı ama yüz yüze olmak kokusunu içime çekmek farklıydı. gideceği vakit ağlamamak için kendini zor tutuyordu. bana uzun uzun sarıldı ve boynuma öpücükler kondurdu. bir odada vedalaştık ve dışarı ailesinin yanına gitti. zor günler geçirdim. konuşuyorduk telefonla whatsapp tan konuşuyorduk ama yetmiyordu. sonra bir gün uzaktan olmuyor böyle dedi. daha iki hafta olmuştu gideli. böyle yürümüyor dedi. ayrılalım falan dedi tartıştık. bittik ben o gün bittim. keyfim tadım kalmamıştı zaten iyice hayattan koptum. furkan ondan haber getiriyordu bana. o da bitirmek istememiş ama mesafeler aşkı öldürürmüş. güvene engelmiş. bilmiyormuş nasıl yapacağını. böyle mesafe oldukça acı çekermişiz. asıl acı bittikten sonra başladı. o hayatıma girmeden önce böyle düşünürdüm bende ama ona duyduğum sevgi bunları öldürmüştü. ben ona güvenmiştim. öyle birisi olmadığını görmüştüm yani beni aldatacak birisi olmadığını fakat ne diyeyim. onun düşünceleri ölmemiş. saygı duyarım bir şey diyemem. onu sevmeye devam ettim. acı çekmeye de. ona dediğim şeyler canlanıyordu aklımda. ona hayatımın rengi hayatımın gökkuşağı derdim ben ona. o da bana bulutum derdi soyadım nedeniyle ve bir nedenden dolayı da. sen benim ilk aşık olduğum insan sen benim ilklerim diye başlardı ne diyecekse ona iltifat edince. saçlarımı parmaklarının arasından geçirirdi. çok sevmiştim ben be. bak acı çektirdin bize kelebeğim. hak ettik mi?