bir kızın en tatlı olduğu an

seçmek öyle zor ki. anne şefkatiyle saçımı başımı kuruladığı an mı desem yoksa sınıfına kucağımda soktuğum sakatlanmış arkadaşını gördüğünde gözlerinde gördüğüm hüzün ve gururun ve sevginin karışmış halinin bulunduğu an mı? beni kilometrelerce uzakta sanarken karşısına çıkınca şaşırdığı an mı desem göğsüme yaslanıp da sessiz sessiz konuştuğu an mı? güzel sesi ile en sevdiğim türküyü söylediği an mı desem yoksa sinirlendirdiğimde böğrüme vurduğu an mı? galiba onu özlediğim her an onun en tatlı hali.