ben kitap sayfalarinim kenarlarini kiviririm.
cogunlukla bir kitabi ne kadar kalin olursa olsun bitirmeden elimden birakmadigim icin ayrac almaya hic gerek duymamisimdir. ender zamanlarda birakirsam da katlarim. zaten bir kitabi 8-10 kez okuduktan sonra yipranmaya basliyor elinizde.
daha once edebiyatci kutuphanesi gorduyseniz demek istedigimi istersiniz.
tatile giderken bavulunu kiyafetle degil kitapla dolduran, disarida bir aksam yemegine cikarken bile yaninda kitap getirmeyi unuttuysa once bir yere ugrayip yeni kitap aldirtan bir cocuktum. kitap sevgim bugune dek hic azalmadi, aksine artti. kitaplara duydugum aski kimsenin sorgulayabilecegini dusunmuyorum.
sadede gelmek gerekirse; bence kitap okumak yasamaktir, kitaplar yasanmisliktir. okunmanin izlerini tasiyan bir kitap kadar kiymetli bir sey olamaz. kitap, yazarindan sonra bir kez daha okuru tarafindan yazilir. her kitap her okura farkli bir hikaye yasatir. ben kendi hikayemin izlerini birakmayi seviyorum.