babadan yenilen efsane dayaklar

3. sınıftaydım, günlerden pazar. mis gibi kahvaltı hazırlanmış, saat 9-10 arası( bizim evde babam erkenden kalkar sonra herkesi uyandırırdı sıkıldığı için) neyse kahvaltı ediyoruz. arkadaşlarım sokağa çıkmışlar bisiklet sürmeye. zile bastılar beni de çağırdılar. alelacele kahvaltıyı gömdüm. ben çıkıyorum dedım. tam o sırada babam dedi ki, bak çok uzaklaşmayın 1-2 saate gel dedenlere gideceğiz. neyse dışarı çıktım. bisikletlere bindik, benden önce karar vermiş çocuklar, oturduğumuz ilçede bir piknik alanı var, oraya gideceğiz dediler. (bisikletle 3 saat falan sürüyor ortalama.) ben babamın söylediği son cümleyi unuttum. neyse yola bir çıktık, gittik gezdik neyse orda bir şeyler yedık, döndük derken saat akşamın 11 i olmuş. o sırada telefon falan da yok. adam benı aramış gün boyu, polise bile gitmiş bir ara. diğer arkadaşlarımın evlerini de tam bilmiyor. soramamış kimseden öğrenememiş nerde olduğumu. neyse gelelim aksiyonlu kısma, apartmanın önünde bekliyor aq psikopatı. o an resmen flashback yaşadım. ' 1-2 saate gel dedenlere gideceğiz, çok uzaklaşma ma ma ma.) o sırada 1.kat komşumuz uğur amca da geliyor apartmanın kapısına doğru. içimden dedim ki bari uğur amcanın yanında gideyim de bir şey yapmasın. neyse uğur amcayla selamlaştılar. ben de arkalarındayım. bisikleti binanın önüne kitledim. içimden diyorum uğur amca ne olur asansörle çık diyorum ya. asansörde yoksa ağzıma sıçacak babam farkındayım yani. işte uğur amca aniden merdivene yöneldi. iyi geceler hadin size dedi. asansörün önünden merdiven tarafına geçti. baba ben de merdivenden çıkıyorum dedim.( güya atlatıcam) . -oğlum gel, tüm gün bisiklet sürdün yorulmuşsundur deyip ensemden tuttu. asansör geldi. asansöre bindik. nerdesin sen lan dedi. sonrasını hatırlamıyorum. kafam 2 - 3 kez stop düğmesine bastı darbelerin etkisiyle. 6 ya(dairemiz 6.katta değildi, uzun sürsün diye bastı, sonra tekrar 4-bizim darinenin olduğu kat-e indik) basıp dövmeye devam etti.1 kere de alarm çaldı. vurduğu yerden sekip tekrar eline çarpıyor gibi hissettım kendimi. zaten sonraki gün okula gidemedim. o gün kapıcımız bizi asansörde kaldık zannetmiş, zile falan basmış sormuş ama hatırlamıyorum. annem anlattı sonradan.