dun annem ve babamla annemin çocukluğunun geçtiği yerlere gittik. belki gezmişseniz bilirsiniz payasta bir cami (adını unuttum) payas kalesinin yanında tarihi bir yer yani. annemler eskiden o caminin yanındaki odalarda yaşamışlar. (dedem imam olduğu için).
annemin sevincini bir görseniz babamı alıp her yere götürüyor anlatıyor burda bunu yaptım şurda şunu yaptım. bak burada hep oynardık annem saçlarımı tarardı. buralarda bakkal vardı ekmek almaya gelirdik.
annemin o içindeki çocuğu gördüm.
kaç yaşında olursak olalım o içimizdeki çocuk ölmüyormuş be sözlük.
sonra karar verdim ben de sevdiğim beyi alıp çocukluğumun geçtiği yerleri böyle gezdircem.
içimdeki çocuğu onunla yaşatıcam.
çünkü hangi yaşta olursak olalım o çocuk hep bizimle.