oyuncağım olmadı benim. zaten hastalıktan genelde oyun oynayacak halim yoktu. bi kere hastanede yatarken teyzemler ziyarete gelirken zaman geçsin diye kızma birader mi ne öyle bi şey almışlardı oyuncak değil ama oynanıyordu sonuçta.
mahallede oyun oynayabildiğin sürece zaten önemli değildi oyuncak. ona sonda yetiştim neyse ki. mesela yu-gi-oh ve futbolcu kartları da oyuncak değildi ama mahallenin vazgeçilmeziydi. bi de top oynardık işte.
yu-gi-oh'ta akıl alırım uyandirim he.
edit: çok özür diliyorum lan. baya küçükken bi kere
batman figürü almıştı babam.
joker istemiştim de satan eleman batman vermişti joker yokmuş heralde. erken kaybettim onu aklıma o yüzden gelmemiş olabilir.