birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
aynı çıtırtıyla ürperen birer serçe
hep aynı yerde karşılaşırdık tesadüfen
birer tomurcuktuk hayatın kollarında
birer çiğ damlasıydık bahar sabahında, gül yaprağında.
dedim ya hiç yoktan susturuldu şarkımız.
yüreğim kanıyor
yüreğim kanıyor
bitmeseydi, bitmeseydi bizim öykümüz böyle.