zor bir olay. her yönünden çok zor.
i̇şin içinde kıskanma da var. babam alıştı artık, e adam 2 tane evladını evlendirdi. ancak işler eniştem için böyle değil. ablam henüz hamile iken eniştem oturup "ben kızımı kimselere veremeeeem." diye kara kara düşünüyordu. adamın kızı doğdu; kızının evleneceği fikrinden yahut sevgilisi olma fikrinden bahsedince, karşısındakini dövecek gibi oluyor. klasik muhabbet vardır "oooo kızınızı oğluma alacağım." diye. biri bunu ablama demiş, eniştem duyduğunda "o adamı bir daha bu mahalleye sokmayacağım!" diye ortalıkta kırmızı görmüş boğa gibi dolanıyordu. zor iş valla. babam ise "sen ne zaman evleneceksin nisyan?" diyebiliyor rahatlıkla. pratik önemli.