aramızda 2 yaştan az fark olmasına rağmen ona adıyla hitap etmekten ziyade hep abla dedim.
ikimiz kediyle köpek gibiyiz aslında çok basit konular yüzünden deliler gibi kavga edebilsekte birbirimize ihtiyaç duyduğumuz zamanlarda yardım etmekten hiç çekinmedik.
yan yanayken gerçekten çok saçma hareketler yapabiliyoruz
(bkz: birden üstüme atlayıp beni ısırmaya başlaması gibi) ve bir espiri yaptığım zaman kimse anlamasada o beni kesinlikle anlar hatta öyle zamanlar oluyor ki birbirimizin gözüne bakarak anlatmak istediğimiz şeyleri anlatabiliyoruz.
biz abla kardeşten ziyade iki yakın dost gibiyiz sanırım, varlığı benim şükür sebebim onu çok seviyorum iyi ki var ve iyi ki benim ablam :')