bu defa dramatize etmeden anlatayım.
11 yaşında iken yan gecekondu yıkılmıştı.biz de gecekondu üstünde tehlikeye kafa atarak oynadık o zaman. sokak arkadaşım o yaz memleketten dönmüştü. bizde bahçede yaptığımız harikulade mimari eser niteliği taşıyan kulubeyi çocuğa göstermek için tekrar çıktık bu harabenin üstüne. biz ilerledikçe bu çocuk gelmedi tabi. yürek yiyen ben en köşeye kadar gittim en önde. geri dönerken ayağımın kaymasıyla 3. kat yüksekliğinde ki bu yapıdan aşağı düştüm. kalçam kırıldı zannederken meğer yanda ki taşa çarpan kolum yarılmış. arkadaşlarımın dehşet dolu haykırışlarıyla koluma bakıp "anneaaa" diye sokağa koşmam, tam bir oscar'lık performanstı.
netice de lanet olası devlet hastanesin de yarım saatlik operasyon geçirdim. 16 dikiş yedim ve hala bariz yara izimle bu trajik olayı taşıyorum. 2 kere kafamın yarılması olayları bunun yanında çerez kalıyor maalesef.