murphy kanunlarına göre doğru insan tamda beklenmeyen anda karşımıza çıkan insandır. her kalabalık ortama, üzerimizde en kibar elbiseler, en içten gülücükler alıp gideriz. herkesin alnında ne yazar okumaya çalışırız. gel gör ki doğru insan, sen eşofman terlikle markete çıktığın zaman düşürdüğün parayı arkandan sana yetiştirmek için koşan insandır aslında. doğru insanı ararken girilen şekil şemal, bizi onun için doğru olmaktan çıkarır aslında. en doğru, en doğal olandır. bunu unutur, o bizi yüzlerce metreden seçsin diye şatafata boğarız kendimizi. yüksek sesle konuşuruz o ne kadar esprili olduğumuzu anlasın uzaklardan diye. bu sebeple bekleyiş kaybettirir insana aslında aynı şekilde arayış da. çünkü gerçek, yağmuru seyrederken yalnızlığa ağlamaktır. karizmatik bir merhaba bekleriz belki de o her bayram mesaj atanımızdır. 15 yıldır doğum günümüzü unutmayan ve sadece dost gördüğümüzdür. belki okulda sınav dönemi bize de fotokopi çektirendir. doğru insan bize teklif etmeden ders çalıştıran, hava soğuduğunda ceketini verendir. doğru insan doğaldır, yalındır. bunu bilmek bekleme süresini kısaltır. aramak yada beklemek değil aslolan görebilmektir. herkes için bir doğru insan vardır. önemli olan omzunuza bırakılan ceketteki sıcaklığı hissedebilmektir.