oda arkadaşımı görünce genel tepkim. nefret ediyorum, midemi bulandırıyor.
yemin ediyorum, ömrüm hayatım boyunca bu kadar çirkefleşmedim. kendimden nefret ettim bir dönem bu yüzden. ama kullandığı, yemek ısmarlattığı, aldattığı erkekleri düşünüp kendimi rahatlatıyorum.
iki yıllık okuyor, dolayısıyla ikinci dönem yatay geçiş yapabilir. okuldan da, semtten de pek memnun değil. önce gaz verdim. dedim ki "acıbadem, biruni, medipol; sağlık üniversiteleri. staj imkanın kolay olur hem yerleşkeleri güzel yerde. ayrıca ismi var bu üniversitelerin, özelde bile iş bulursun hemen. ortam var, istanbul'un göbeği." komple salladım buraları. bu üniversiteler hangi yakada onu bile bilmiyorum. ama aklına yattı. kalacak yer falan düşünmeye başladı, eve geçerim falan dedi.
sonra ösym puanını öğrendim. puanla yatay geçiş yapabileceği okulların listesinin çıkardım, teker teker fiyatlarına baktım, numaralarını yazdım. "al ara bunları" dedim.
otuz yaşında, parasını babasından istiyor. para sıkıntısı olduğunu biliyorum. ücretli okuyor birde. daha az para vereceği üniversitelere baktım. paran cebinde kalır dedim.
not ortalamasıyla nasıl geçiş yapabileceğini araştırdım. şimdi deli gibi ders çalışıyor. sınav önceleri sorular sordum, git çalış dedim. zihin açsın diye ceviz, findık yedirdim.
inanıyorum, az kaldı gidecek inşallah.