bu konuda şöyle bir tezim var. bu kızlar genellikle aileleri tarafından baskılanmış kızlardır. alt küme olarak muhafazakar kızlar diyebiliriz. burada toplum algısı çok önemli. aile kız çocuğunu baskılıyor, ama sadece kız olduğu için. kız bu kadar kısıtlanırken erkek en az o kadar serbest bırakılıyor. yani '' erkektir yapar '' zihniyeti ile yaşanıyor.
hal böyle iken aile evinde istediğini yapamayan kızımız aileden uzak bir ortama, yani üniversite ortamına girince götü başı dağıtıyor. ailesinin yanında yapamadığı şeyleri yapmak için adeta kendiyle yarışıyor, bir süre sonra geri dönüşü olmaz yollara giriyor.
bunun tek sebebi ailedir.
peki ne yapmalı?
ben de baba olacağım ileride, benim de kızım olur inşallah. benim yapacağım şey öncelikle farkındalık sağlamak, hangi değere inanıyorsa, benim değerlerime inanmak zorunda değil, o değerlere bağlı kalmasını öğreteceğim. en önemlisi ise erkek çocuğuma sağladığım özgürlüğü o'na da sağlayacağım.
velhasılı kelam, siz de ileride anne-baba olacaksınız. ileride pişman olacağınız şeyler yapmayın çocuklarınıza, davranışlarınız da 3 defa 5 defa düşünün.
4
çoğu yerde sana katılıyorum ama bir kız olarak devrin hiç iyi olmadığının bilincindeyim. benim ailem de baskıcıdır. doğu sayılabilecek bir şehirde yaşıyoruz. eminim ki ailem beni korumak için yeri geldiğinde kısıtlıyor ve kısıtlamalı da. sonuçta tecrübesiziz. üniversiteyi ailemden uzak okuyacağım ama onların söylediklerinin zıttını yaparak değil. karakter meselesi bence. bilemiyorum altan... - mahurbesteci 03.02.2017 19:12:39 |#3027580
1
aynı şeyleri düşünüyoruz, benim ifade etmekten zorlandığım şeyleri sen dile getirmişsin. teşekkürler. - radyocu yemek yapan psikolog 03.02.2017 22:23:30 |#2873129