sene 2002. ilkokul 3 e gidiyorum. almanyadan kesin dönüş yapan bi ailenin en küçük bireyi bizle yaşıt olmasına rağmen 2. sınıftan başladı. tabi biz arkadaşlarla bunu hep görüyoz, uyuz oluyoz amk. doğru düzgün türkçe konuşamıyo. kıvıramadığı yerde almanca bişeyler söylüyo anlamıyoz çocuğu bi türlü. biz 5 kişi bunu dövmeye karar verdik. toplaştık. sinsice en savunmasız anını bekledik. tuvalette kıstırdık bunu. sözde 2 3 tane vurup uzucaz. bu pisuvara bi tutundu. başladı bize tekme sallamaya. hayt huyt hiyaaa bişeyler bağırıyo amk biz kaçtık dövemedik lavuğu :) daha sonradan bu beni tek başına dövmeye gelmiş sınıfın kapısından bakmış bana demiş ben bu ayıyı dövemem :) yaşıtlarımın 2 katıydım. daha sonradan bu çocuk sömestr da sınavla bi üst sınıfa geçiriliyo ve şans ya bizim sınıfa benim yanıma oturuyo :) o gün kavgayla başlayan dostluk tam 14 senedir devam ediyo ve şuan yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez ailecek görüşüyoz :)