4 yıldır yappmakta olduğum ve muhtemelen hayatımın geri kalanında da yapmaya devam edeceğim yegâne şey bu.
günlük yazmak sadece o gün yaptığın şeyleri yazmaktan ibaret değil benim için. her gün yazmak zorunda olduğum bir şey de değil. yazdıklarım yalnızca birer defter değil, bir süre sonra seni tamamen 'sen' olarak kabullenmeye başlayan birer dosta dönüşüyorlar.
annene, babana, kardeşlerine ya da en yakın arkadaşlarına bile anlatamayacağın şeyler yaşıyorsun. kime anlatabilirsin ki. kime bağırabilirsin sanki anlayacaklarmış gibi?
geriye dönüp yazdıklarını okumak ve her gün anbean kendi değişimine şahit olmak inanılmaz.
4 sene önce neymişim, şimdi neyim.
düne kadar tanımadığım insanlar nasıl hayatımın bir anına katılmışlar ve yer etmişler orada.
inanılmaz