23 yaşına kadar hiç sevgilim olmadı benim. hep uzaktan sevdim, platonik takıldım. gerçek sevgili olmayınca hep aşkı ikamelerinde denedim. ama gerçek aşk gibi mutluluk verici değildi bunlar.
hiç uzun süreli ilişkimde olmadı benim hep tek gecelik ilişkilerdi, bağlanmaya gelemiyordum belki, hiç sorgulamadım orasını.
üniversiteyi bitirip şirkette işe başlamıştım. arkadaşım erhan'ın güzel bir sevgilisi vardı. ilişkilerin de ben hep üçüncü kişiydim, bildiğin yancı.. beraber takılır, beraber gezerdik. erhan ne sevgilisinden ayrılabilirdi ne de benden..
artık ilişkileri bozulmaya başlamıştı, bu ilişkiden iyice soğumuştu. mutsuzdu. ilişkide ki üçüncü kişi olduğumdan dolayı sevgilisine kendimi yakın hissetmeye başladım. ama bunu hep gizledim, arkadaşım bana güveninden görüşmemizde hiç şüphe duymamıştı zaten. artık zamanı gelmişti bu durumu erhan'a anlatmaya, arkadaşımda geniş ve anlayışlı bir insan olunca sorun çıkarmadı. ve ilişkimiz başladı..
tam 4 sene sürdü.. bir gün olsun mutsuz etmedim onu, birlikte vakit geçirdiğimiz zamanlar çok mutluyduk. yeni yerler keşfediyorduk, hayatı çok hızlı yaşıyorduk.. yeni şeyler bile katmıştı bana, ne kadar sigara bağımlısı olsam da sevmediği için yanında bir kere bile içmedim. bir gün bile başkası ile aldatmadım, tek gecelik ilişkiler artık bitmişti.
her güzel şey gibi bitmişti. ikimizde bu durumu kabullendik. geçen iş çıkışı gördüm, beni görünce gözlerini kaçırdı. yanında yeni sevgilisi vardı. çok yorgun görünüyordu. benim hediye ettiğim kolye halen duruyordu dikiz aynasında. beni unutamadığı halen belliydi. yeni sevgilisine selamlaşıp, güzel araba bu zamanda böyle sorunsuz araba zor bulunur diyip uzaklaştım..
(bkz: bi recaizade mahmud ekrem değildik ama bizde sevdik be kardeşim)