buraya entry yazacağım aklımın ucuna gelmezdi. ama çok mutluyum şuan. sebepsiz gülümsüyorum resmen. nasıl özlemişim!
annem dağınıklığıma ithafen "hiç birine çekmedi(2 tane titiz ablam var) bulunmaz hint kumaşı sanki!" diye bana söyleniyor. ne olmuş alt tarafı 3 odayı dağıtıp toplamamışsam :)))
ot okuyorum ve okudukça mutlu oluyorum. annem söyleniyor, ben dergi üzerine notlar alıyorum falan. hayat harika ötesi değil mi?
o zaman ot'tan ufak bir bölümle bitireyim.
"yıllarla değil, dostlarla say yaşını. gözyaşlarınla değil, gülüşlerinle değerlendir hayatını."