bir sebepten ötürü eniştemlerin memlekete (muş) gitmek zorunda kalmıştık. eniştemin de tatlış bir kızı var hemen hemen aynı yaştayız(o zamanlar lise çağlarındaydık). eniştemin kızı biraz erkek sapığıdır. hani herkesle takılıp çıkan tipler var ya,hah işte onlardan. bir gün apartmanın önüne çıkalım dedik. maksadımız biraz gezip dolaşmak. eniştemin kızı hemen gözüne bir erkek kestirip bakışmaya başladı. çocuk da bizden büyük ve biraz girişken bir tip olacak ki hemen yanımıza geldi ve selam verdi. gelin gezelim falan dedi. ben dedim yok olmaz falan. tırstım biraz haliyle. bizim kız ya ne olcak falan fistan derken çocukla takılmaya gittik. çocuğun bizi götürdüğü yer az ötedeki apartman. ben yine yok girmem etmem derken kendimi apartmanın içinde buldum. bana sen burada bekle dediler ve 4. kata falan çıktılar. ben de 2 dk sonra falan yukarı çıkıp çaktırmadan baktım. çocuk bizim kızın ellerini tutmuş öpmeye çalışıyor,bizimki de kurtulmaya çalışıyor. hemen koşup enişteme durumu anlattım. adam öyle bir koşarak geldi ki apartmana. çocuğu aldığı gibi suratını darmadağan etti. muhtemelen birkaç kemiğini de kırdı. adamın eli fırıncı küreği gibi zaten. sonra çocuk merdiven boşluğundan atladı. enişte bizim kıza döndü ve ona girişmeye başladı. enseye bir koydu zaten bizim kızın şirazesi kaydı. sonra bana döndü(oluk oluk altıma sıçıyordum). senin de ağzına sıçayım gızım,buna mı uydun sen dedi. en son ambulans çocuğu aldı,enişte de karakola gitti.
dayağı ben yemedim ama gördüğüm en efsane dayaklardan birisiydi diyebilirim.