leyla ile mecnun

şimdi aksakallı dedenin sözleri geldi aklıma. şöyle diyor; "gidenler bizden hep bir parça götürürler. o parçanın yerinde de derin izler kalır. herkesin bir yara izi vardır, insanlardan gizlemeye çalıştığı, saklamak için çok uğraştığı bir yara izi. herkesin bir yara izi vardır, kimseye dokundurmayacak kadar güzel olan, baktıkça nefes alabiliyor olmanın kıymetini anlamanı sağlayacak bir yara izi. bu izlerle yaşamaya alışırsın. bir sabah belki gün doğarken baktığında dışarı, yaşamayı yeniden sevebilirsin ve bir gün elbet birileri o yara izlerine dokunur. acın da biraz olsun hafiflemeye başlar."