neymiş anlatayım..bir de benden dinleyin. zaten asosyal değilmiyiz belki sosyalleşiriz. onu ilk gördüğümde bu hatun kim acaba diye hayıflanmıştım. ki bu hayıflanmayla başlayıp çok hatunun dünyasına da girmiş çıkmış bir modern çapkınım bilesiniz. allah insanı kendini en güçlü zannettiği yerden imtihan eder ya, ben o en sonki hayıflanmam sonrası kendime gelemedim. malum şahısla bir yıl aynı mesaiyi paylaştık, ben ona baktım o da bana baktı. artık stalk zamanıdır deyip hayatına bir spy gönderdim ve sevgilisi olduğunu öğrendim, yani vurdu golll. o yılın sonunda devlete atandım ve en uzak doğuda bir yere geldim sakın buraya gelmeyin. çok güzel bir yıl geçirdim çünkü çatışma yoktu buralarda. 101, film, yemek, arkadaşlık, gezi ile ben asosyal yazarınız normal bir insana dönüştü. tam herşeyin finaline gelmiştim ki facebook denen "küfür" şeyden bir msj geldi. evet o malum şahıs, gül cemaline kıyamadığım müstesna varlık bana kahve içerikli bir msj atmıştı. herşey o türk kahvesi teklifi ile yeniden başladı, zaten aslında hiç bitmemiştiki. vuslat hayalleri ile başladığım alkol maratonunun sonunda 5 kg kaybettim ve diş ağrılarıyla interstallerdaki beşinci boyuta geçtim. aday öğretmeniniz ben asosyal yazarınız 680 kmyi koşmaya bile hazırken otomobil denen aletle 8 saatte memletine gittim. eve girmemle malum şahsın iş yerine koşmam bir oldu. nöbetten çıkan o varlıkla ilk temasımızı sadece kadir inanır ve türkan sultan canlandırır ki bu cümleyi okuyunca yohhh a... demeyiniz lütfen. yaklaşık iki hafta birlikte gezdik dolaştık, ramazan orucu tuttuk ve ben kendisine iftar yemekleri yaptım marifetli ellerimle. ve evet işte o akşam " olmaz ve sen de biliyorsun" şeklinde nükleer içerikli bir msj geldi. evet olmazdı arkadaşlar çünkü aramızda 14 yaş fark vardı. sarıldım öptüm gül yanaklarından, veda etmeden allah'a emanet ederek evinin önünde bıraktım. 3 ay onu görmemek için kıç kadar şehirde nerdeyse kendi kıçıma girdiğim anlar oldu. hasılı tatil bitti tam dönecez doğu karıştı. herkes rapor alırken ben inatla yola çıkmak istedim çünkü ilk defa bir hatun tüm yelkenlerimi indirmiş ve beni teslim almıştı. en acısı ise çaresizliğimdi ve bunun farkındaydım ve hiçbir şey yapamıyordum ve ona hiç kızmadım. çatışmlara doğru gittim ilçeme ve ordan yazıyorum size. iki hafta önce twitterdan bir hesap beni takibe aldı ve ben de öylesine follow yaptım, takipçi kastı sandım. meğer benimkiymiş yani celladım. iki hafta mentionsuz birbirimize yazdık. sonrası whatsapp. uzun zamandır hazırladığım metni alkollü bir anımda kendisine gönderdim. ağlayarak okuduğunu hissettiğimde bir kez daha yıkıldım. ne yazık ki bu iki insan birbirini seviyor ve yine ayrılmak zorunda kaldılar. tam filmdeki gibi...izzet günayın repliği yani. şimdilerde yine içiyorum. sürekli ihlamurlar çiçek açtığı zaman'ı dinliyorum ve yine geleceğim sana diyorum. doğum gününü de twitter bioma yazdım. insan celladının doğduğu gün ölürmüş yani. vesselam..