ps2'nin türkiye'de yeni çıktığı zamanlar. 1 buçuk yıl boyunca para biriktirip o çok istediğim ps2 slimi almıştım. sonra bir de çip taktırdım(korsan cdleri çalıştırması için) evde kardeşimle deliler gibi ps2 oynuyoruz. arada gidip 5 tlye korsan oyun cdsi alıyorum falan. bu ps2lerde oyunu kaydedebilmek için memory card olur. bu memory cardı psnin yanında vermiyorlar. sen gidip parayla kendin ediniyorsun. neyse biz oyunlarda yardırıp yardırıp bir sürü bölüm geçip sonra piç ediyoruz. memory card yok çünkü. cihazı kapatınca bütün bölümler gidiyor. bir ara gittim memory card alacağım. baktım göt kadar şey fiyatı da 80 tl(o zamanlar bir lise öğrencisi için oldukça iyi para) içimden dedim küçücük şeye o kadar para veremem. neyse efenim bir ara gta san andreas aldım evde kardeşimle oynuyoruz. sabah başladık akşama kadar bi o bi ben görevleri geçiyoruz. baya ilerledik. sonra babam haber izlemeye geldi. elim o tuşa gitmedi. direkt av2den av1e geçtim,cihazı da kapatmadım. o cihaz nereden baksanız 3 gün kapanmadı. artık üstünde yumurta pişirme kıvamına geldi de korkudan kapattım. gözlerimden birkaç damla da yaş aktı. ne bölümler geçmiştik halbuki... ama her şeye rağmen o zaman oynadığım oyunun tadını şimdi alamıyorum. hey gidi eski...
not: öyle fakir bir aile değiliz,orta halliyiz ama ben anne babamdan para isteyebilen birisi olmadım hiç. bir şey istediğimde kendim alırdım. bu yüzden bunu da fakirlik anısı olarak değerlendirdim.