bıraktım, yapmıyorum artık. ama bunun aşağıdaki satırlarla bir ilgisi yok.
ne kadar modern insanlar olsa da etrafımızda, hiç düşünmeyen insanlar da var. aynı sözlükten dışarıdaki hayatımız gibi.
bu yapılan yayınların amacı; basit bir tanımla bir yandan müzik dinlerken bir yandan chat. olay bu. hiç bu çizgi dışında amaçlarını sezdiğim birileriyle karşılaşmadım.
ben de yaptım. ben radyo yayını yapmayı
ilknur arkadaşımızdan onun yapmak için müsait olmadığı bir gün öğrendim. tabi bir zaman sonra haberleşmeden yapmışlığım da oldu. isteyen arkadaşlarımız da vardı çünkü.
sonra baktım ve gördüm ki yayın yapan başka abilerim, kardeşlerim de var. onlar aktif olduğu zamanlarda da garanti dinleyicilerindendim, şimdi de vakit buldukça katılırım.
lakin; bu yok özentiymiş, yok yapmayan kalmamış, bilmem ne, kardeşim düşünce özgürlüğü var tabi ki. ya da abi, abla. ama insan rahatsız oluyor insanların gerçek olmayan düşüncelere inanması. iftiraya uğramış gibi hissettim ben.
ciddi anlamda bana karşı büyüyen ön yargıların bu olaydan kaynaklı olduğunu düşünüyorum. burada sevilmediğimi her fark ettiğimde bu yayın olayı aklıma geliyor.
bi kaç gündür de kafama takıldı. sadece bulunduğum rahatsızlığı ve olayın aslını açıklamak istedim. çünkü içimde ukte kalanlar bunlar, bundan sebepli de açık konuştum.
istemeden rahatsız ettiğim yazarlar varsa özür dilerim.