spoiler: hic de onemli bir yazi degil, ozet de gecmedim, ben olsam okumam.
yazip silmekten harfler eskidi, elde avucta ne bir cumle kaldi ne bir kelime kendimi anlatabilecegim. yalan yok, viraneyim. bir seyler kaybettim ve onlar benim degerlilerimdi. olmek istedim, olemedim. dedim madem olemiyorum basa gelen cekilir, bizim de sinavimiz bu. nolcak 30-40 yil da olsa bitecek elbet, sonucta sayili yil cabuk gecer. bir suru insan tanidim, hic birini tanimak da istemedim sevmek de. sempati bile beslemedim, hem zaten insanlarla tanistigimda nefret ederim. sonradan sevebilenlerdenim. gecelerin gunduzum oldugu zamanlar biri guldu yuzume harfleriyle. duur dedim deli, ne yapiyorsun? hani hoslanmak, guvenmek yoktu, hani vakit gecsin diye yasiyorduk? beni tutan kendimin elinden kurtuldum ve mutlu olabilecegim metinlerin, senin yazdiklarinin arasinda dolasirken buldum kendimi. ikimiz de yasadiklarimizi, nereden yarali oldugumuzu anlatmak istemedik ama iyi bir hikayeyi her zaman tanirim. yarasi olmayan anlamaz, ondandir hasta ziyaretlerine gelirkenki cicekler ve tebessumler. hangi silahla yaraladilar seni bilemem ama benimle ayni yerden vuruldugun asikar. birak, sarayim yarani. izin ver bir seyler yapayim senin icin. gonlunun yoruldugu yetmez mi kadin, ne sen kos pesinde baskasinin ne ben kosayim pesinde senin. oturalim, sen sar beni sevineyim. ben sarayim seni kimse uzmesin diye. mutlu olabilme, sevilebilme, sevinenilme sansini ver, itme beni. dusmekten, acimaktan korkum yok da yine de itme. denk gelmeyeceksin yazdiklarima rastgele, sansim hic yaver olmadi ama demektir ki bunu okuyorsan merak edip de bakmissin demektir ne yapiyorum, ne yaptim diye. belki izin vermezsin, belki korkarsin ihtimallerden dahi lakin tek ricam degismese de fikrin bi ses, bi haber et gordum, okudum diye. ve evet senden bahsediyorum esmer hatun, tam olarak senden.