yerin dibine girilesi anlar

bir gün halkevi'nde bankta oturup simit yiyorum kendi başıma. bilen bilir dilenci, roman, suriyeli çok olur halkevi'nde. 8-10 yaşlarında esmer bi' çocuk gelip "abi karnın mı acıktı?" dedi. "evet" dedim, simidi göstererek "sen de ister misin?", "yok abi ben istemiyorum ama o tek gitmez ben sana bir ayran alayım şuradaki büfeden" dedi. ben de aklımca para vermeyeceğim ya, "yanımda ayrana yetecek param yok ki kardeşim" dedim. sonra bu fırladı gitti bi' ayran aldı geldi. "al abi benden olsun bu" dedi. "yok abicim sen iç ayranını" dedim, cüzdanı kurcalar gibi yapıp, "aa bak bozukluklar varmış burada" dedim, ayranın parasını verdim ve kaçarcasına uzaklaştım oradan. ulan dedim içi ne kadar temiz, saf, bir de benim aklımdan geçenlere bir bak. çok utandım be sözlük. çok.