asosyal itiraf

korkuyorum. . dün gece çok aşırı kötü bir rüya gördüm. hayatımda bu kadar korktuğumu hatırlamıyorum. ve aksama o kadar o ruh halinden çıkamadım. üstüne istanbul'da olan patlamayı duydum ve iyice yıkıldım. bomba haberlerinden dolayı içim hep huzursuz zaten. bir de konya da çıkan o kadar ihbar var ve patlatılacağı hakkında birçok söylem. şu anda da birden hava aşırı sislendi, göz gözü görmüyor ve gökyüzü kırmızı. böyle olduğu zamanlar hep birsey olur ve genelde deprem yaşanır. icimde ki sesi susturamıyorum. yarın birsey olacağı içime doğuyor lanet olsun ki ! ve benim içim ne zaman huzursuz olsa birsey olur.. elimden geldiğince herkese mesaj attım dışarı çıkmamaları için , ne kadar çırpınsam da kaderimizde olan yaşanacak biliyorum ama ne yapabilirim durduramıyorum kendimi engel olamıyorum. ... yarın pazar babam evde diye seviniyordum. çok yakın aile dostumuzun babası vefat etti 1 saat önce. ve adam çok sağlıklıydı. hiç bir hastalığı yoktu ani kalp krizinden öldü. cok cok sevdiğim bir adamdı ve daha dün akşam torunun ilk yaş gününü kutlamıstı güle oynaya. öte yandan oğlu olan aile dostumuzun gözümde babadan farkı yok. bu da içime bir öküz daha oturmasına sebep oldu. babam yarın cenazeye gitmek zorunda oturdugumuz yerden 1 saat uzaklıkta olacak gene yanımda olamayacak ve ben gene o eve girene kadar diken üstünde olacağım... sürekli aklım birilerinin ölmesinde ve gördüğüm rüyada. nefes alırken içimden birseyler batıyor bunu hissedebiliyorum. kalbimde bir ağrı var bunu hissedebiliyorum. korkuyorum amk herseyden korkuyorum. huzursuzum. mutsuzum.elimden hiç birşey gelmiyor. elim kolum hiç kalkmıyor. .