bazen yaşamak ağır gelirdi insana.
kaçıp kurtulmak, saklanmak isterdi. lakin nereye gitse peşinden kendisini de sürüklerdi.
nereye gitse, nereye dönse karşısında kendisi bulur daha da hızlı koşardı arkasına bakmadan.
daha fazla dayanamadan yorgun düşerdi. işte o an gözü yavaş yavaş kapanırdı.
bir nimetti;
her gece ölmek
belki de lanet;
her sabah dirilmekti.