sevmek

çiçeği verdim tabi her çiçek alan kadın gibi sevindi haliyle nasıl tutacağına pek karar veremedi çiçeği ama olsun. bana çıtayı çok yükseltiyorsun işte ben boyle şeyler yapamam gibi şeyler de soyledi ama çok onemsememiştim bir yere gittik oturduk ilk tartışmamız o gün oturduğumuz yerde saçma sapan bir konu yüzünden çıktı o kadar saçma ki anlatmaya değmez. ve bir anda herşey tersine döndü. montunu giydi ben kalkıyorum dedi neye uğradığımı şaşırdım. gözleri doldu ben hala şaka falan yapıyo sanıyorum. baktım kararlı bekle beraber kalkalım dedim kasaya gittim hesabı odedim geldim montunu giymiş beni bekliyo çiçek masada. bi çiçeğe bi ona baktım almayacak mısın dedim çiçeği aldı çıktık. yolda ağlamaya başladı elini tutmaya çalışıyorum elini çekiyo beni iteliyo falan hala şoktayım tabi ne diyeceğimi nasıl konuşacağımı bile tam ayarlayamıyorum. durdurmaya çalışıyorum çünkü ağlıyo ben durdurunca daha da ağlıyo sokakta millet bize bakıyo falan. niye ağlıyosun diyorum ben seni mutlu edemem diyo zaten duygusal biriyim birde bir kadın yanımda ağlarsa hiç dayanamam benimde gözler sulu sulu oldu yurduna kadar gittik gene kapının önünde -böyle olmasını istemezdim +bende -kendine iyi bak +sende konuşmasını yaptık o yurda girdi ben darmadağın eve gittim. eve girer girmez mesaj attım (bunlar özel şeyler detayları yazmayacağım) görüşmeyi kesmemiz gerektiğini soyledi uzatmadım bende. birkaç gün görüşmedik yazışmadık ama içten içe merak ediyorum içten içe nerde ne yapıyo falan diyorum kendi kendime. yokluğunda kıskanmaya başlamıştım sonra gene bi görüşmeye başladık bu 1 haftalık zamanda ikimizde birbirimizin eksikliğini fark etmiş olsak gerek ki ayrıldığımız zamankinden daha sevgi doluyduk. arkadaşlarımla oyle kolay kolay bir kadını tanıştırmam ama onu tanıştırdım artık beraber geziyoduk beraberdik çok güzel bir çifttik ama o ilk olaydan sonra ilişkimizin bir daha oyle olmaması için arkadaşlığımıza yeniden başlamıştık. (bu her ne kadar bana saçma da gelse onun kararıydı saygı duyarım) bu süreç boyle 1 ay kadar sürdü görüşürken yan yanayken süperiz iki gün görüşmeyelim sıçtık aynen boyle bir durum iki haftada bir bir daha görüşmeyelim diyo zaten hanımefendi. sonra tekrar görüşüyoruz. çok kısa bir zaman belki 1 ay bir ilişki için ama aklınıza gelebilecek eğlenceli herşeyi yaptık. gene boyle sıkıntılı bir zamandı yemeğe çıktık artık o gün bir şey yapmam gerekiyordu ona bir soru sorup evet yada hayır lı bir cevap almam gerekiyordu. çünkü bulunduğum durumda gerçekten flört ediyorduk ve ben flörtü sevmiyorum. çok güzel bir giriş yapmıştım konuşmaya o an ne oldu allah belamı versin bilmiyorum başkasıyla görüşüyorum bir daha görüşmeyelim buda bizim son yemeğimiz olsun dedim. laf ağzımdan çıktı oyle. yemek bitene kadar zaten ikimizde acayip bi ruh haline girdik. telefonumu aldı numaralarımızı silelim dedi. ben silmem senın numaranı sileceksen kendin sil dedim numarasını sildi (ama attığım mesajlardan yada whatsapp dan numarayı alabileceğimi bildiğimden rahattım) benım numaramı silmesini istemedim birbirimizi nasıl hatırlayacağımızı konuştuk aklımızda ne kaldı neye sevindik neye üzüldük vs konuştuk. gözlerimiz dolu dolu son selfiemizi çektik bana bluetooth dan yolladı beraber ordan çıktık yurduna kadar yürüdük yol aşşağı yukarı 45 dakika kadar falandı ama inanın o yolda sanki bizden başka herşey dekordu sadece biz vardık. onu sevdiğimi soyledim. hatta bir ara yapmayalım bunu diyecektim o sıra demek başkası ha dedi. inanın neden oyle dedim neden bir daha görüşmeyelim dedim hala bilmiyorum. birbirimizi unutmayacağımıza soz verdik. sarıldık son defa opüştük beni kokladı sonra yurduna girdi. arkasından bakıyordum boynumda fularım vardı çıkartıp vereyim diye bi dönseydi fularımı verecektim. üstünden ne kadar zaman geçti bilmiyorum az once mesaj attım 1 saat kadar oluyo cevap gelmedi.