bir fotoğrafa ne kadar uzun bakılabilecekse o kadar uzun baktım

bugün onun fotoğraflarını sildim. ama "sil" yazan yere ne kadar zamanda tıkladım, inanın bilmiyorum. ve nasıl baktım tarif etmekte zorlanırım. hayatımda yaptığım en acı ve en değerli bakışlarımdan biriydi. bir bebeğin ilk defa gördüğü bir şeye baktığı dikkatle baktım. gözlerime bir kez daha şükrettim. aç bir kedinin bulduğu bir yiyeceğe gösterdiği ilgiyi gösterdim. sadece o oldu o zaman aralığında. şimdi kin tutuyorum o fotoğrafları silen ellerime ve parmaklarıma. en sonunda sildim onun fotoğraflarını telefonumdan ama peki ya aklımdaki fotoğraflar? inanın bilmiyorum. şimdi ne yapmam gerekiyor hiç bir fikrim yok. tek bildiğim; özlemim geçmişe dair, kinim zamana...